We zijn weer gearriveerd. Dit keer in Uzerche, Hotel Teyssier. Vlakbij de brug over de rivier de Vezere. We zijn redelijk op tijd, zodat we nu alvast ons verslag kunnen doen en daarna de "oude stad" bezoeken. Moet bijzonder zijn, volgens de informatie in ons routeboekje.

Vandaag was geen onaardige fietsdag, maar er waren wel een paar obstakels:

Allereerst de regen. Vanmorgen was het "diezig", dwz het regende niet echt, maar we werden wel echt nat. Door deze omstandigheden konden we niet ver kijken, dus we hebben vooral genoten van datgene wat vlak naast en op de weg was. 'Smiddags leek het op te klaren en kregen we zelfs even zon..... Hupsakee, de regenkleding uit........ Anderhalf uur later mocht hij weer aan.

De route gaf ons ook een en ander cadeau. Allereerst hadden we voor half 10 al een hele stevige klim achter onze kiezen. Zo zelfs dat Jan ook een stukje is gaan lopen. Toen waren er onduidelijke aanwijzingen hoe we Turenne moesten verlaten, richting Brive-la-gaillarde. Met als gevolg dat we zeker 8 km over een, wat mij betreft, te drukke autoweg moesten rijden, de D8. Bij Montplaisir konden we er gelukkig af en weer terug op onze, rustigere en leukere, route. Vervolgens reden we verbazend soepel door Brive, wat toch een behoorlijke stad is. Daarna via Ussac naar Donzenac. Ook hier was, of de instructie niet goed, of de weg gewijzigd. In ieder geval zaten we, voor we het wisten weer op een behoorlijk grote en drukke autoweg, niet mijn/onze voorkeur. Gelukkig duurde dat niet lang en konden we weer snel de route oppakken richting Donzenac. Als je denkt dat dit het was........ In Lagrauliere misten we een afslag op weg naar Uzerche. Gelukkig konden we een alternatieve groene route nemen. Linksom, rechtsom we komen waar we zijn moeten.

natuurlijk waren er ook veel hoogtepunten:

Turenne is een prachtig stadje tegen een berghelling aan. In Donzenac hadden we een goed Repas ouvrier. De route van Donzenac naar Lagrauliere is prachtig en van god en alle mensen verlaten. Je rijdt door indrukwekkende ruwe natuur met beneden wild ruisende riviertjes en door grote percelen grasland omringd door boomranden en hier en daar een groepje huizen of een boerderij. Veel limousine koetjes gezien, boomgaarden met walnootbomen (we reden ook gedeeltelijk door Le route de Noix). De hoogste top, die we vandaag bereikte was 430 meter, de stijlste helling was 14%. We hebben vandaag een goeie 80 km gereden. Dus, genoeg om trots op te zijn.

Nu even met de beentjes omhoog, de stad in, wat eten en........ Lekker slapen. Tot morgen, als er Wi-fi is........ Anders later!