We zijn gearriveerd in La Souteraine, een plaats in de Limousine. Jan en ik hebben ons geinstallerd op de bank bij de open haard en hebben net een biertje (Jan) en een glas rode wijn (ik) gekregen. En gelukkig is er ook weer wi-fi.

Zal eerst verslag doen van onze zondag en daarna vandaag.

Vooraf nog wel even kort onze indruk van Uzerche. Wat een bijzondere stad. We hebben uitgebreid gewandeld langs de historische gebouwen, langs de rivier de Vezere en door het oude centrum. In de Bronstijd woonden hier al mensen en volgens de overlevering speelde de stad een belangrijke rol in de strijd tegen de Saracenen (de Moren). Na de slag bij Poitiers (waar we 2 jaar geleden waren) in 732 is Uzerche zeven jaar lang belegerd geweest, maar nooit ingenomen. Na de stichting van een Benedictijnerabdij in 977 kwam het stadje tot ontwikkeling.

Zondag was op zich een "vraimant Dimanche". Allereerst een rustige start met een heerlijk ontbijt in ons Hotel in Uzerche. vanuit de ontbijtruimte keken we over de rivier. Omdat de klok een uur vooruit ging, vanwege de zomertijd, waren wij iets later op pad en gezien de weersvoorspellingen toch maar meteen de regenkleding aangedaan. Mede dankzij de plattegrond van Uzerche, waren we snel buiten de stad en reden we door een prachtig, stil gebied met landelijke weggetjes, richting La Porcherie. Tot onze verrassing zagen we midden in dat dorp, rond lunchtijd, een vriendelijk Restaurant/café. Over het algemeen zijn deze locaties op zondag niet open, maar dit wel, dus maar even vragen. Helaas was alles gereserveerd en zag men zelfs geen mogelijkheid om wat restjes voor ons te organiseren. Dan maar koffie gedronken, de koeken, die we smorgens bij de bakker hadden gehaald opgegeten en weer en route. Na La Porcherie naar Les Germain-les-Belles, Glances, St.Bonnet-Briance enz. enz. Een prachtige omgeving, bijzondere natuur, maar nergens iets te eten, tot vlak voor St. Leonard de-Noblat (Waar we uiteindelijk geslapen hebben) zag Jan iets langs de weg, wat leek op een uitspanning. In ieder geval stonden er heel veel auto's. Het was inmiddels na vieren. Wat schetst onze verbazing, dat we direct welkom werden ontvangen. Direct werd er van alles geregeld. Een voorgerecht, hoofdgerecht, kaasplateau taart na en natuurlijk een karaf rode wijn en een met water. In een andere ruimte dan waar wij (naast de kachel, zodat we een beetje konden drogen) zaten, was een familiefeest gaande. Zo zie je maar weer. Niet alle Fransen zijn hetzelfde.

Ik ga zo verder.......,..

We hebben net overheerlijk gegeten.

Eerst nog even over gisterenavond. We hebben een Chambre d'Hotes gevonden in St. Leonard, bijna in het centrum van de stad. Een alleenwonende dame van 73 jaar leidde ons 3 trappen op naar onze kamer. Ernaast was een badkamer met bad. Perfect. Eerst lekker in bad en daarna nog even her centrum verkennen. Zag er goed, maar vooral authentiek uit. Zij en haar man hadden veel in het huis geïnvesteerd. Veel schrootjes, maar ook glimmend parket en lichtknopjes overal, waardoor de lampjes na 2 minuten weer uitgingen. Helaas ook hier veel leegstaande panden, in het bijzonder van de cafés, restaurants en winkelbedrijven. Vanmorgen heerlijk ontbijt in het naastliggende historische pand. Onze gastvrije dame vertelde dat ze dat pand had gekocht voor de tuin. Zelf hadden ze geen tuin en nu 2 huizen en een tuin in de stad. Zo kon ze, een bijkomstigheid, ook nog iets meer kamers verhuren. Nu ze wat ouder aan het worden was en haar man 2 jaar geleden was overleden, wilde ze het historische pand (middeleeuws) verkopen. Daarvoor is ze haar eigen huis gaan verbouwen, zodat ze daar het ontbijt kon serveren. Wat een spirit! Ondanks haar enorme ondernemersgeest, was ze niet naïef. Ze zag dat in deze plaats alles achteruitging, zo ook de prijzen van onroerend goed. De vooruitzichten voor vergelijkbare steden zijn niet goed, omdat er geen nieuwe industrieën en/of ondernemingen meer komen. Jonge mensen trekken naar de grote steden waar het werk is. Desalniettemin liet ze zich niet ontmoedigen.ook haar kinderen waren allemaal naar grote steden vertrokken, zoals Toulouse en Parijs.

Vanmorgen weer op weg. We waren snel de stad uit. De route was prachtig, verschrikkelijk nat weer weer, maar daardoor ook heel erg groen, kolkende, woeste rivieren, modderige wegen en prachtige limousine koetjes en kalfjes in de wei, waarvan we af ons afvroegen of ze misschien toch niet liever op stal zouden willen staan, warm en droog?

Wat ook nieuw was vandaag..... We hebben veel enorme, grote, gekapte bomen gezien. Hier wordt duidelijk aan bosbouw gedaan.

Het gebied waar we doorheen reden was vooral idyllisch mooi, de natuur, de huizen enz. Niet een gebied waar heel veel gebeurd in de zin van wereldformaat, maar ........... Vanmiddag wilden we even ergens lunchen. Het tentje wat we vonden, bleek een oud cafe te zijn, wat nu was ingericht als café/winkel/ontmoetingsplaats en werd gerund door vrijwilligers uit het dorp. Iedereen blij.

Daarna weer en route. Een paar stevige klimmetjes en natuurlijk ook daaltjes later besloten we om onze slaapplek in La Souterraine te zoeken. Nou, die hebben we gevonden. Een jong Engels stel met een leuke zoon hebben hun intrek genomen in een paleisachtig huis in deze plaats. Het is vooral bedoeld voor pelgrims, zei de dame bij de vvv, maar wat schetst onze verbazing.............., we zitten nu op onze kamer, deze blog af te maken na een uitzonderlijk goed diner van de vrouw des huizes. We deelden de tafel met Engelsen uit Londen en een Française.

Een bon ambiance, lekker eten, een goed glas wijn en nu.............. Een lekker bed. Tot later!